ತೀವ್ರಗಾಮಿ ಸಂಘಟನೆ ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾ ಗುಂಪಿನ ಸದಸ್ಯರು ಹಾಗೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಾವಿರಾರು ಪೇಜರ್ಗಳು ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಲೆಬನಾನ್ ರಾಜಧಾನಿ ಬೈರುತ್ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿವಿಧ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಫೋಟಗೊಂಡವು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಮೂರು ಸಾವಿರ ಜನರು ಗಾಯಗೊಂಡಿದ್ದಲ್ಲದೆ ಕನಿಷ್ಠ 10 ಮಂದಿ ಮೃತಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಗಾಯಗೊಂಡವರಲ್ಲಿ ಹಲವರ ಸ್ಥಿತಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿದೆ. ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಇಸ್ರೇಲ್ನ ಗುಪ್ತಚರ ಸಂಸ್ಥೆ ‘ಮೊಸ್ಸಾದ್’ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸಿ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿದೆ ಎಂದು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ವರದಿ ಮಾಡಿವೆ. ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾ ಹಾಗೂ ಲೆಬನಾನ್ ಸರ್ಕಾರ ಕೂಡ ಇಸ್ರೇಲ್ನ ಕುತಂತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಆಕ್ರೋಶ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿವೆ.
ಏಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪೇಜರ್ಗಳ ಸ್ಫೋಟವನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಸಿದ್ದು ಹೇಗೆ?
ಸಂವಹನಕ್ಕಾಗಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಾವಿರಾರು ಪೇಜರ್ಗಳನ್ನು ಇಸ್ರೇಲ್ನ ಮೊಸ್ಸಾದ್ ಸಂಸ್ಥೆ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸಿ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿ ಸ್ಫೋಟಿಸಲಾಗಿದೆ. ವರದಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ ತಂತ್ರಜ್ಞರು ಪೇಜರ್ ತರಂಗಗಳನ್ನೇ ಇಸ್ರೇಲ್ ತಂತ್ರಜ್ಞರು ಹ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆ ಹ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಾಗುವ ಟೆಕ್ಸ್ಟ್ ಮಾದರಿಯ ಡೇಟಾಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರ ಸಂದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾ ಸಂಘಟನೆಯ ಸದಸ್ಯರು ಸಂವಹನ ನಡೆಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಅನಂತರ ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾ ಸದಸ್ಯರು ಬಳಸುತ್ತಿರುವ ಪೇಜರ್ ಸಂಖ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಬಳಿಕ ಸಂಘಟನೆಯ ಸದಸ್ಯರದ್ದು ಎಂಬುದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಲಾದ ಪೇಜರ್ಗಳನ್ನು ಹ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಸಾಫ್ಟ್ವೇರ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಂ ರಚನೆ ಮಾಡಿ (ಕೋಡಿಂಗ್) ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಕೋಡಿಂಗ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕಗೊಳಿಸಲಾಗಿದ್ದ ಪೇಜ್ ನಂಬರ್ಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಕೋಡಿಂಗ್ಗಳು ವೈರಸ್ನಂತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿವೆ.
ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾ ಸದಸ್ಯರು ಸಂವಹನ ಮಾಡಿದ್ದ ಸಂಖ್ಯೆಗಳ ಪೇಜರ್ಗಳನ್ನು ಗುರಿಯಾಗುವಂತೆ ವೈರಸ್ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ಪೇಜರ್ಗಳ ನಡುವೆ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ರೇಡಿಯೋ ತರಂಗಗಳ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ನೊಳಕ್ಕೆ ಬಗ್ಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಹರಿಬಿಡಲಾಗಿದೆ. ಆಗ, ಅವು ಟಾರ್ಗೆಟ್ ಆಗಿದ್ದ ಪೇಜರ್ಗಳನ್ನು ಸೇರಿಕೊಂಡು ಕೆಲವೇ ಸೆಕೆಂಡ್ಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಪೇಜರ್ಗಳಲ್ಲಿದ್ದ ಬ್ಯಾಟರಿಗಳು ವಿಪರೀತ ಬಿಸಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿವೆ. ಅತಿಯಾದ ಉಷ್ಣಾಂಶದಿಂದ ಪೇಜರ್ಗಳು ಸ್ಫೋಟಗೊಂಡಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.
ಈ ಪ್ರಕಾರವಾಗಿ ಸ್ಫೋಟ ಸಂಭವಿಸಿದ್ದರೆ, ಇದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಒಂದು ಹೊಸದಾದ ಬೆಳವಣಿಗೆ. ಒಂದು ಲೀಥಿಯಂ ಅಯಾನ್ ಬ್ಯಾಟರಿ ಅತಿಯಾಗಿ ಬಿಸಿಯಾದರೆ, ಅದು ‘ಥರ್ಮಲ್ ರನ್ವೇ’ ಎಂಬ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಚಾಲನೆ ನೀಡಬಲ್ಲದು. ಥರ್ಮಲ್ ರನ್ವೇ ಎಂದರೆ, ಒಂದು ಬ್ಯಾಟರಿ ಅನಿಯಂತ್ರಿತವಾಗಿ ಬಿಸಿಯಾಗುವುದಾಗಿದೆ. ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟರಿ ಬಿಸಿಯಾಗಿ, ಅದರ ತಾಪಮಾನ ಅಪಾರ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಏರಿಕೆ ಕಂಡು, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಬೆಂಕಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಅಥವಾ ಸ್ಫೋಟಗೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಈ ಸುದ್ದಿ ಓದಿದ್ದೀರಾ? ಭೂಮಿಯತ್ತ ಧಾವಿಸುತ್ತಿರುವ ಬೃಹತ್ ಗಾತ್ರದ ಕ್ಷುದ್ರಗ್ರಹಗಳು; ಪೃಥ್ವಿಗೆ ಕಾದಿದೆಯಾ ಗಂಡಾಂತರ?
ಆದರೆ, ಹಲವು ತಜ್ಞರು ಈ ಸಾಧ್ಯತೆ ನಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದಿದ್ದಾರೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಸ್ಫೋಟದ ಸಿಸಿಟಿವಿ ದೃಶ್ಯಾವಳಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಆ ಸ್ಫೋಟಗಳು ಬ್ಯಾಟರಿ ಬಿಸಿಯಾಗಿ ಸಂಭವಿಸುವ ಸ್ಫೋಟವನ್ನು ಹೋಲುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಪೇಜರ್ನಂತಹ ಆಫ್ಲೈನ್ ಉಪಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪ್ರಮಾಣದ ಸ್ಫೋಟವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅತ್ಯಂತ ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಕೆಲಸ. ಸ್ಫೋಟದ ದಾಳಿಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಾಫ್ಟ್ವೇರ್ ಕೇಂದ್ರಿತವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಹಾರ್ಡ್ವೇರ್ ದಾಳಿಗಳನ್ನು ನಡೆಸಬೇಕಾದರೆ, ದಾಳಿಕೋರರಿಗೆ ಉಪಕರಣಗಳನ್ನು ಬಳಸಲು ಅನುಮತಿ ಬೇಕಾಗುವುದರಿಂದ, ಇಂತಹ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಇಲ್ಲವೆನ್ನುವಷ್ಟು ಅಪರೂಪವಾಗಿವೆ.
ಪೇಜರ್ ಉಪಕರಣಗಳ ಒಳಗೆ, ಸಣ್ಣದಾದ ನಕಲಿ ಇಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಬಿಡಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ 10 ರಿಂದ 20 ಗ್ರಾಮ್ ಮಿಲಿಟರಿ ಹಂತದ ಸ್ಫೋಟಕಗಳು ಇದ್ದಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ. ಇಂತಹ ಸ್ಫೋಟಕಗಳನ್ನು ಅಲ್ಫಾನ್ಯುಮರಿಕ್ ಸಂದೇಶದ (ಟೆಕ್ಸ್ಟ್ ಮೆಸೇಜ್) ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸ್ಫೋಟಿಸುವಂತೆ ಟ್ರಿಗರ್ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ತಜ್ಞರು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಸ್ಫೋಟಗಳಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದ ಹಲವು ಜನರು ಈ ಕುರಿತು ವಿವರಣೆ ನೀಡಿರುವ ಪ್ರಕಾರ, ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಪೇಜರ್ ಹೊಂದಿದ್ದ ಜನರ ಜೇಬಿನಿಂದ ಹೊಗೆ ಬರಲು ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಅದಾದ ಬಳಿಕ, ಸಣ್ಣ ಪಟಾಕಿಯ ಸದ್ದಿನಂತೆ ಅಥವಾ ಬಂದೂಕಿನ ಗುಂಡಿನ ಸದ್ದಿನಂತಹ ಸ್ಫೋಟ ಉಂಟಾಯಿತು ಎಂದಿದ್ದಾರೆ. ವರದಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಆರಂಭಿಕ ಸ್ಫೋಟ ಸಂಭವಿಸಿದ ಬಳಿಕ, ಬಹುತೇಕ ಒಂದು ಗಂಟೆಯಷ್ಟು ಕಾಲ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸ್ಫೋಟಗಳು ಸಂಭವಿಸುತ್ತಲಿದ್ದವು.
ತೈವಾನ್ ಮೂಲದ ಗೋಲ್ಡ್ ಅಪೊಲೊ ತಯಾರಿಸಿದ 5,000 ಪೇಜರ್ಗಳನ್ನು ಹಿಜ್ಬೊಲ್ಲಾ ಸೇರಿದಂತೆ ಲೆಬನಾನ್ನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿದೆ. ಇದನ್ನು ಈ ವರ್ಷದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ದೇಶಕ್ಕೆ ತರಲಾಗಿದೆ. ಗೋಲ್ಡ್ ಅಪೊಲೊ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ಹ್ಸು ಚಿಂಗ್-ಕುವಾಂಗ್ ಅವರು ಸ್ಫೋಟದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ ಪೇಜರ್ಗಳನ್ನು ಯುರೋಪ್ನ ಕಂಪನಿಯೊಂದು ತಯಾರಿಸಿದ್ದು, ತೈಪೆ ಮೂಲದ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಬ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಅನ್ನು ಬಳಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಆ ಕಂಪನಿ ಹೊಂದಿತ್ತು ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಒಂದು ವೇಳೆ ಈ ಸ್ಫೋಟಗಳ ಹಿಂದೆ ಉತ್ಪಾದನೆ ಅಥವಾ ಪೂರೈಕೆ ಸರಪಳಿಯ ಮೇಲಿನ ದಾಳಿ ಇದ್ದರೆ, ಪೇಜರ್ಗಳನ್ನು ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾದ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯೇ ನಡೆದಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಪೇಜರ್ ಎಂದರೇನು?
ಪೇಜರ್ ಎನ್ನುವುದು ಸಣ್ಣದಾದ ಪೋರ್ಟಬಲ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಡಿವೈಸ್ ಆಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಬೀಪರ್ ಎಂದು ಕೂಡ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. 1949ರಲ್ಲಿ ಕೆನಡಾದ ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಅಲ್ಪ್ರೆಡ್ ಜೆ ಗ್ರಾಸ್ ಎಂಬುವವರು ಪೇಜರ್ ಅನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದರು. ಕೆಲವು ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಹಾಗೂ ಸಣ್ಣ ಮೆಸೇಜ್ಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸಲು ಅನುಕೂಲ ಆಗುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಡಿಸೈನ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ ಸಂದೇಶ ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು ಹಾಗೂ ಕಳುಹಿಸುವುದಾಗಿದೆ. ಬಹುತೇಕ ಪೇಜರ್ಗಳು ತಮ್ಮ ಮೂಲ ಬೇಸ್ ಸ್ಟೇಷನ್ನಿಂದ ರೇಡಿಯೋ ಫ್ರೀಕ್ವೆನ್ಸಿ ಮೂಲಕ ಕರೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕಾರ ಆಗುತ್ತದೆ.
1980ರಿಂದ 1990ರವರೆಗೆ ಪೇಜರ್ ಬಳಕೆದಾರರ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಆಗ ಪೇಜರ್ಗಳನ್ನು ಆರೋಗ್ಯ, ತುರ್ತು ಸೇವೆ, ಪರ್ತಕರ್ತರು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಸೆಲ್ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ಗಳು ವಿಫಲವಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಈ ಪೇಜರ್ಗಳು ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹವಾಗಿದ್ದವು. ಇದನ್ನು ಸಂವಹನ ನಡೆಸಲು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರಮುಖ ಸಂದೇಶವನ್ನು ನೀಡುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಸಂದೇಶವನ್ನು ರವಾನಿಸಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಇದರಲ್ಲಿ ಜಿಪಿಎಸ್ ಅಥವಾ ಬ್ಲೂಟೂತ್ ಆಯ್ಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಗ್ರಿಡ್ ಮೂಲಕ ಸಂದೇಶ ಕಳುಹಿಸಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದ್ದವು. ಫೋನ್ ಮೂಲಕ ಅನಿಯಮಿತ ಕರೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಪೇಜರ್ನಲ್ಲಿ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಸೆಲ್ಫೋನ್ಗಳು ನೆಟ್ವರ್ಕ್ ಮೂಲಕ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಪೇಜರ್ ಯಾವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಾದರೂ ಬಳಸಲು ಯೋಗ್ಯವಾದ ಸಾಧನವಾಗಿದೆ. 2000ರ ವೇಳೆ ಸೆಲ್ ಫೋನ್ಗಳು ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಪಡೆದ ಬಳಿಕ ಪೇಜರ್ ಬಳಕೆ ಬಹುತೇಕ ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು.
ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾ ಸದಸ್ಯರು ಪೇಜರ್ ಏಕೆ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ?
ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾಗಳು ಇಸ್ರೇಲಿ ಟ್ರ್ಯಾಕಿಂಗ್ ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ಮತ್ತು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಳೆಯ ಪೇಜರ್ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅಧುನಿಕ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳಿಲ್ಲದಿರುವುದೇ ಅವರಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಲಾಭ. ಪೇಜರ್ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ವೈರ್ಲೆಸ್ ಉಪಕರಣವಾಗಿದ್ದು, ಒಂದು ಕೇಂದ್ರೀಯ ನಿರ್ವಾಹಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೂಲಕ ಅಕ್ಷರ ಸಂದೇಶ ಅಥವಾ ಧ್ವನಿ ಸಂದೇಶವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್ಗಳಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿರುವ ಪೇಜರ್ಗಳು ರೇಡಿಯೋ ತರಂಗಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಿಸುತ್ತವೆ. ಅಂತರ್ಜಾಲವನ್ನು ಬಳಸುವ ಬದಲು, ಓರ್ವ ನಿರ್ವಾಹಕ ರೇಡಿಯೋ ಫ್ರೀಕ್ವೆನ್ಸಿಯ ಮೂಲಕ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಸಂದೇಶ ತಲುಪಬೇಕಾದ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಬಳಕೆದಾರನ ಪೇಜರ್ ಉಪಕರಣಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಪೇಜರ್ಗಳು ಸರಳ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸರಳ ಹಾರ್ಡ್ವೇರ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹೊಂದಿದ್ದು, ಅವುಗಳನ್ನು ಟ್ರ್ಯಾಕ್ ಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಚಲನಶೀಲತೆ ಮತ್ತು ಭದ್ರತೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುವ ಹಿಜ್ಬುಲ್ಲಾದಂತಹ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಪೇಜರ್ ಉಪಕರಣವನ್ನೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. 1996ರಲ್ಲಿ, ಹಮಾಸ್ ಸಂಘಟನೆಯ ಬಾಂಬ್ ನಿರ್ಮಾರ್ತೃ, ಯಾಹ್ಯಾ ಅಯ್ಯಾಶ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್ ಸ್ಫೋಟಗೊಂಡು, ಸಾವಿಗೀಡಾಗಿದ್ದರು. ಈ ಕಾರಣಗಳಿಂದ, ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್ ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಎಂದು ಹೋರಾಟಗಾರ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಪರಿಗಣಿಸಿವೆ.